~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Oδοιπορικό στα παράλια της αλησμόνητης Μ. Ασίας
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
«O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό…». Γκαίτε
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
..........διαδικτυακή περιοδική έκδοση * με ειδήσεις * άρθρα για την Κύπρο * υπεύθ. σύνταξης: Πάνος Σ. Αϊβαλής * ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η Φωτό Μου
με τον δημοσιογράφο Πάνο Αϊβαλή

Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2017

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: «ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΨΩΜΟ, διήγημα πρωτότυπον»

Dionisis Vitsos
ΖΑΚΥΝΘΟΣ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΠΡΙΝ 130 ΧΡΟΝΙΑ


ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ:
«ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΨΩΜΟ, διήγημα πρωτότυπον»
Εφημερίδα "Εφημερίς" , 26 ΔΕΚ. 1887

«Μεταξύ των πολλών δημωδών τύπων, τους οποίους θα έχωσι να εκμεταλλευθώσιν οι μέλλοντες διηγηματογράφοι μας, διαπρεπή κατέχει θέσιν η κακή πενθερά, ως και η κακή μητρυιά. Περί μητρυιάς άλλοτε θα αποπειραθώ να διαλάβω τινά, προς εποικοδόμησιν των αναγνωστών μου. Περί μιας κακής πενθεράς σήμερον ο λόγος.
Εις τι έπταιεν η ατυχής νέα Διαλεχτή, ούτως ωνομάζετο, θυγάτηρ του Κασσανδρέως μπάρμπα-Μανώλη, μεταναστεύσαντος κατά την Ελληνικήν Επανάστασιν εις μίαν των νήσων του Αιγαίου. Εις τι έπταιεν αν ήτο στείρα και άτεκνος; Είχε νυμφευθή προ επταετίας, έκτοτε δις μετέβη εις τα λουτρά της Αιδηψού, πεντάκις τής έδωκαν να πίη διάφορα τελεσιουργά βότανα, εις μάτην, η γη έμενεν άγονος. Δύο ή τρεις γύφτισσαι τής έδωκαν να φορέση περίαπτα θαυματουργά περί τας μασχάλας, ειπούσαι αυτή, ότι τούτο ήτο το μόνον μέσον, όπως γεννήση, και μάλιστα υιόν. Τέλος καλόγηρός τις Σιναΐτης τη εδώρησεν ηγιασμένον κομβολόγιον, ειπών αυτή να το βαπτίζη και να πίνη το ύδωρ. Τα πάντα μάταια.
Επί τέλους με την απελπισίαν ήλθε και η ανάπαυσις της συνειδήσεως, και δεν ενόμιζεν εαυτήν ένοχον. Το αυτό όμως δεν εφρόνει και η γραία Καντάκαινα, η πενθερά της, ήτις επέρριπτεν εις την νύμφην αυτής το σφάλμα της μη αποκτήσεως εγγόνου διά το γήρας της.
Είναι αληθές, ότι ο σύζυγος της Διαλεχτής ήτο το μόνον τέκνον της γραίας ταύτης, και ούτος δε συνεμερίζετο την πρόληψιν της μητρός του εναντίον της συμβίας αυτού. Αν δεν τω εγέννα η σύζυγός του, η γενεά εχάνετο. Περίεργον, δε, ότι πας Ελλην της εποχής μας ιερώτατον θεωρεί χρέος και υπερτάτην ανάγκην την διαιώνισιν του γένους του.
~~~~~~
Εκάστοτε, οσάκις ο υιός της επέστρεφεν εκ του ταξιδίου του, διότι είχε βρατσέραν, και ήτο τολμηρότατος εις την ακτοπλοΐαν, η γραία Καντάκαινα ήρχετο εις προϋπάντησιν αυτού, τον ωδήγει εις τον οικίσκον της, τον εδιάβαζε, τον εκατήχει, του έβαζε μαναφούκια, και ούτω τον προέπεμπε παρά τη γυναικί αυτού. Και δεν έλεγε τα ελαττώματά της, αλλά τα αυγάτιζε, δεν ήτο μόνο «μαρμάρα», τουτέστι στείρα η νύμφη της, τούτο δεν ήρκει, αλλ' ήτο άπαστρη, απασσάλωτη, ξετσίπωτη κ.λπ. ΄Ολα τα είχεν, «η ποίσα, η δείξα, η άκληρη».
Ο καπετάν Καντάκης, φλομωμένος, θαλασσοπνιγμένος, τα ήκουεν όλα αυτά, η φαντασία του εφούσκωνεν, εξερχόμενος είτα συνήντα τους συναδέλφους του ναυτικούς, ήρχιζαν τα καλώς ώρισες, καλώς σας ηύρα, έπινεν επτά ή οκτώ ρώμια, και με τριπλήν σκοτοδίνην, την εκ της θαλάσσης, την εκ της γυναικείας διαβολής και την εκ των ποτών, εισήρχετο οίκαδε και βάρβαροι σκηναί συνέβαινον τότε μεταξύ αυτού και της συζύγου του.
~~~~~~
Ούτως είχον τα πράγματα μέχρι της παραμονής των Χριστουγέννων του έτους 186... Ο καπετάν Καντάκης προ πέντε ημερών είχε πλεύσει με την βρατσέραν του εις την απέναντι νήσον με φορτίον αμνών και ερίφων, και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα εις την οικίαν του. Αλλά τον λογαριασμόν τον έκαμνεν άνευ του ξενοδόχου, δηλ. άνευ του Βορρά, όστις εφύσησεν αιφνιδίως άγριος και έκλεισαν όλα τα πλοία εις τους όρμους, όπου ευρέθησαν. Είπομεν όμως, ότι ο καπετάν Καντάκης ήτο τολμηρός περί την ακτοπλοΐαν. Περί την εσπέραν της παραμονής τωνΧριστουγέννων ο άνεμος εμετριάσθη ολίγον, αλλ' ουχ ήττον εξηκολούθει να πνέη. Το μεσονύκτιον πάλιν εδυνάμωσε.
Τινές ναυτικοί εν τη αγορά εστοιχημάτιζον, ότι, αφού κατέπεσεν ο Βορράς, ο καπετάν Καντάκης θα έφθανε περί το μεσονύκτιον. Η σύζυγός του όμως δεν ήτο εκεί να τους ακούση και δεν τον επερίμενεν. Αύτη εδέχθη μόνο περί την εσπέραν την επίσκεψιν της πενθεράς της, ασυνήθως φιλόφρονος και μηδιώσης, ήτις τη ευχήθη το απαραίτητον «καλό δέξιμο», και διά χιλιοστήν φορά το στερεότυπον «μ' έναν καλό γυιό».
Και ου μόνον, τούτο, αλλά τη προσέφερε και εν χριστόψωμο.
- Το ζύμωσα μοναχή μου, είπεν η θειά Καντάκαινα, με γεια να το φας.
- Θα το φυλάξω ως τα Φώτα, διά ν' αγιασθή, παρετήρησεν η νύμφη.
- Οχι, όχι, είπε μετ' αλλοκότου σπουδής η γραία, το δικό της φυλάει η κάθε μια νοικοκυρά διά τα Φώτα, το πεσκέσι τρώγεται.
- Καλά, απήντησεν ηρέμα η Διαλεχτή, του λόγου σου ξέρεις καλλίτερα.
Η Διαλεχτή ήτο αγαθωτάτης ψυχής νέα, ουδέποτε ηδύνατο να φαντασθή ή να υποπτεύση κακό τι.
«Πώς τώπαθε η πεθερά μου και μου έφερε χριστόψωμο», είπε μόνον καθ' εαυτήν, και αφού απήλθεν η γραία εκλείσθη εις την οικίαν της και εκοιμήθη μετά τινος δεκαετούς παιδίσκης γειτονοπούλας, ήτις τη έκανε συντροφίαν, οσάκις έλειπεν ο σύζυγός της. Η Διαλεχτή εκοιμήθη πολύ ενωρίς, διότι σκοπόν είχε να υπάγη εις την εκκλησίαν περί το μεσονύκτιον. Ο ναός δε του Αγίου Νικολάου μόλις απείχε πεντήκοντα βήματα από της οικίας της.
~~~~~~
Περί το μεσονύκτιον εσήμαναν παρατεταμένως οι κώδωνες. Η Διαλεχτή ηγέρθη, ενεδύθη και απήλθεν εις την εκκλησίαν. Η παρακοιμωμένη αυτή κόρη ήτο συμπεφωνημένον, ότι μόνον μέχρι ου σημάνη ο όρθρος θα έμενε μετ' αυτής, όθεν αφυπνίσασα αυτήν την ωδήγησε πλησίον των αδελφών της. Αι δύο οικίαι εχωρίζοντο διά τοίχου κοινού.
Η Διαλεχτή ανήλθεν εις τον γυναικωνίτην του ναού, αλλά μόλις παρήλθεν ημίσεια ώρα και γυνή τις πτωχή και χωλή δυστυχής, ήτις υπηρέτει ως νεωκόρος της εκκλησίας, ελθούσα τη λέγει εις το ους:
- Δόσε μου το κλειδί, ήλθε ο άντρας σου.
- Ο άντρας μου! ανεφώνησεν η Διαλεχτή έκπληκτος.
Και αντί να δώση το κλειδί έσπευσε να καταβή η ιδία.
Ελθούσα εις την κλίμακα της οικίας, βλέπει τον σύζυγόν της κατάβρεκτον, αποστάζοντα ύδωρ και αφρόν.
- Είμαι μισοπνιγμένος, είπε μορμυρίζων ούτος, αλλά δεν είναι τίποτε. Αντί να το ρίξωμε έξω, το καθίσαμε στα ρηχά.
- Πέσατε έξω; ανέκραξεν η Διαλεχτή.
- Οχι, δεν είναι σου λέω τίποτε. Η βρατσέρα είναι σίγουρη, με δυο άγκουρες αραγμένη και καθισμένη.
- Θέλεις ν' ανάψω φωτιά;
- Αναψε και δόσε μου ν' αλλάξω.
Η Διαλεχτή εξήγαγε εκ του κιβωτίου ενδύματα διά τον σύζυγόν της και ήναψε πυρ.
- Θέλεις κανένα ζεστό;
- Δεν μ' ωφελεί εμένα το ζεστό, είπεν ο καπετάν Καντάκης. Κρασί να βγάλης.
Η Διαλεχτή εξήγαγεν εκ του βαρελίου οίνον.
- Πώς δεν εφρόντισες να μαγειρεύσης τίποτε; είπε γογγύζων ο ναυτικός.
- Δεν σ' επερίμενα απόψε, απήντησε μετά ταπεινότητος η Διαλεχτή. Κρέας επήρα. Θέλεις να σου ψήσω πριζόλα;
- Βάλε, στα κάρβουνα, και πήγαινε συ στην εκκλησιά σου, είπεν ο καπετάν Καντάκης. Θα έλθω κι εγώ σε λίγο.
Η Διαλεχτή έθεσε το κρέας επί της ανθρακιάς, ήτις εσχηματίσθη ήδη, και ητοιμάζετο να υπακούση εις την διαταγήν του συζύγου της, ήτις ήτο και ιδική της επιθυμία, διότι ήθελε να κοινωνήση. Σημειωτέον ότι την φράσιν «πήγαινε συ στην εκκλησιά σου» έβαψεν ο Καντάκης διά στρυφνής χροιάς.
- Η μάννα μου δε θα τώμαθε βέβαια ότι ήλθα, παρετήρησεν αύθις ο Καντάκης.
- Εκείνη είναι στην ενορία της, απήντησεν η Διαλεχτή. Θέλεις να της παραγγείλω;
- Παράγγειλέ της να έλθη το πρωί.
Η Διαλεχτή εξήλθεν. Ο Καντάκης την ανεκάλεσεν αίφνης.
- Μα τώρα είναι τρόπος να πας εσύ στην εκκλησιά, και να με αφήσεις μόνον;
- Να μεταλάβω κι έρχομαι, απήντησεν η γυνή.
Ο Καντάκης δεν ετόλμησε ν' αντείπη τι, διότι η απάντησις θα ήτο βλασφημία. Ουχ ήττον όμως την βλασφημίαν ενδιαθέτως την επρόφερεν.
Η Διαλεχτή εφρόντισε να στείλη αγγελιοφόρον προς την πενθεράν της, ένα δωδεκαετή παίδα της αυτής εκείνης γειτονικής οικογενείας, ης η θυγάτηρ εκοιμήθη αφ' εσπέρας πλησίον της, και επέστρεψεν εις τον ναόν.
Ο Καντάκης, όστις επείνα τρομερά, ήρχισε να καταβροχθίζη την πριζόλαν. Καθήμενος οκλαδόν παρά την εστίαν, εβαρύνετο να σηκωθή και ν' ανοίξη το ερμάρι διά να λάβη άρτον, αλλ' αριστερόθεν αυτού υπεράνω της εστίας επί μικρού σανιδώματος ευρίσκετο το χριστόψωμον εκείνο, το δώρον της μητρός του προς την νύμφην αυτής. Το έφθασε και το έφαγεν ολόκληρον σχεδόν μετά του οπτού κρέατος.
~~~~~~
Περί την αυγήν, η Διαλεχτή επέστρεψεν εκ του ναού, αλλ' εύρε την πενθεράν της περιβάλλουσαν διά της ωλένης το μέτωπον του υιού αυτής και γοερώς θρηνούσαν.
Ελθούσα αύτη προ ολίγων στιγμών τον εύρε κοκκαλωμένον και άπνουν. Επάρασα τους οφθαλμούς, παρετήρησε την απουσίαν του χριστοψώμου από του σανιδώματος της εστίας, και αμέσως ενόησε τα πάντα. Ο Καντάκης έφαγε το φαρμακωμένο χριστόψωμο, το οποίον η γραία στρίγλα είχε παρασκευάσει διά την νύμφην της.
Ιατροί επιστήμονες δεν υπήρχον εν τη μικρά νήσω. Ουδεμία νεκροψία ενεργήθη. Ενομίσθη, ότι ο θάνατος προήλθεν εκ παγώματος συνεπεία του ναυαγίου. Μόνη η γραία Καντάκαινα ήξευρε το αίτιον του θανάτου. Σημειωτέον, ότι η γραία, συναισθανθείσα και αυτή το έγκλημά της, δεν
εμέμφθη την νύμφην της. Αλλά τουναντίον την υπερήσπισε κατά της κακολογίας άλλων.
Εάν έζησε και άλλα κατόπιν Χριστούγεννα, η άστοργος πενθερά και ακουσία παιδοκτόνος, δε θα ήτο πολύ ευτυχής εις το γήρας της».

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ (1851-1911). 
Μεγάλος πεζογράφος, δημοσιογράφος και μεταφραστής.

_____________
[Το διήγημα πρωτοδημοσιεύτηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1887 στην εφημερίδα Εφημερίς, με υπότιτλο "Διήγημα Πρωτότυπον". Ξεχάστηκε μέχρι τα Χριστούγεννα του 1941, οπότε αναδημοσιεύτηκε από τον Γεώργιο Βαλέτα στο περιοδικό "Νέα Εστία".]

Τρίτη 19 Δεκεμβρίου 2017

Κωνσταντίνος Κυπριανού: Άκουσα κι΄ άλλους να μιλούν στα όνειρα τους

Άκουσα κι΄ άλλους
να μιλούν στα όνειρα τους
μα σαν και μένα δεν το έψαξε κανείς
άκουσα κι΄ άλλους να 
μιλούν στην μοναξιά τους
μα η μοναξιά είναι για μένα συγγενής
Σσσσσ ...
Κάπου να με κρύψεις
να μ΄΄εγκαταλείψεις
κι΄ οταν θα με ψάξεις δέν θα με βρείς
άκου την καρδιά σου
μπές στα όνειρα σου
κι΄ όταν θα με ψάξεις δέν θα με δείς >>
Κυπριανού Κ.

Κύπρος, Ελλάδα και Αίγυπτος υπέγραψαν πρωτόκολλο συνεργασίας για θέματα διασποράς

ΕΙΔΗΣΕΙΣ



ΚΥΠΕ - ΚΥΠΡΟΣ/Λευκωσία 19/12/2017

Κύπρος, Ελλάδα και Αίγυπτος υπέγραψαν σήμερα πρωτόκολλο συνεργασίας για το έργο «Αλεξάνδρεια: Νόστος, η επιστροφή - Νostos, the Return» που θα πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και έχει ως στόχο να φέρει ξανά στην πόλη της Αιγύπτου, Κύπριους και Ελλαδίτες που έζησαν εκεί στο παρελθόν.

Το πρόγραμμα αποτελεί μια πρωτοβουλία της Υπουργού Μετανάστευσης και Αποδήμων της Αιγύπτου Ναμπίλα Μακράμ, η οποία βρέθηκε στην Κύπρο μαζί με τον Υφυπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας Τέρενς Κουΐκ και είχαν διαβουλεύσεις με τον Επίτροπο Προεδρίας για Ανθρωπιστικά Θέματα και Θέματα Αποδήμων Φώτη Φωτίου, στο πλαίσιο της τριμερούς συνεργασίας των τριών χωρών για θέματα διασποράς.

__________
(ΚΥΠΕ)

Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου 2017

HELLENISM DID NOT COME FROM GREECE TO CYPRUS ... Ο Ελληνισμός δεν έχει έρθει από την Ελλάδα στην Κύπρο ...

Savvas Papadopoulos
CyprusCradle of Hellenism  (Documentary film at YouTube with English Subtitles)

Hellenism did not come from Greece to Cyprus, as the literature as a whole would have us believe; in fact the exact opposite is true.

In other words, the ancient Greek language, the alphabet, the twelve ancient gods, and what we call Greek civilisation in general, was born and came from Cyprus, and from Cyprus it spread towards the greater Hellenic world, where it flourished, put down deep roots, flowered, bore rich fruit and did great things.



Σάββας Παπαδόπουλος
ΚΥΠΡΟΣ: Κοιτίδα του Ελληνισμού  (Ταινία-έρευνας στο YouTube)

Ο Ελληνισμός δεν έχει έρθει από την Ελλάδα στην Κύπρο, όπως θέλει στο σύνολό της η σχετική με το θέμα βιβλιογραφία, αλλά συνέβηκε ακριβώς το αντίθετο.
Δηλαδή, η αρχαία Ελληνική γλώσσα, το Δωδεκάθεο, το Αλφάβητο και γενικά αυτό που ονομάζουμε αρχαία Ελληνική κουλτούρα, επινοήθηκαν και γεννήθηκαν στην πανάρχαια Κύπρο και από την Κύπρο μεταλαμπαδεύτηκαν στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο, στον οποίο χώρο ευδοκίμησαν. Ρίζωσαν βαθιά, άνθισαν, καρποφόρησαν πλούσια και μεγαλούργησαν.

Σύνδεσμος:  https://youtu.be/d0c8Whrc3sU

Συνοπτικά:
Σύμφωνα με αρχαίες συγγραφικές πηγές στον ελλαδικό χώρο, πριν από τους Έλληνες κατοικούσαν διάφορες βαρβαρικές φυλές όπως ήταν οι Κάρες, οι Λέλεγες, οι Δρύοπες, οι Καύκονες, οι Πελασγοί κλπ. Έτσι στην προσπάθεια της η βιβλιογραφία να ανακοινώσει την καταγωγή των Πρωτοελλήνων, οι οποίοι ήδη έσερναν πίσω τους ένα υψηλό επίπεδο πολιτισμού, επινόησε μια κατά φαντασία φυλή την οποία ονόμασε «Ινδοευρωπαϊκή φυλή».

Για να στηρίξει αυτή την ανυπόστατή της επινόηση επιδόθηκε σε έναν αγώνα αναζήτησης τεκμηρίων και κατ` επέκταση και της περιοχής στην οποία γεννήθηκε τάχατες αυτή η φυλή φάντασμα.

Το αποτέλεσμα ήταν οι επιστήμονες να διαφωνούν μεταξύ τους, καταρρίπτοντας ουσιαστικά ο ένας τον άλλο, ενώ έχουν  προταθεί μέχρι σήμερα, η Μεσοποταμία,  η Βακτρία (στο Αφγανιστάν), η Κεντρική Ασία, η Ελη Πριπέτ (στη Δυτική Ρωσσία), η Κεντρική Γερμανία,  η Σκανδιναβία, τα Παράλια της Βαλτικής, τα Παράλια της Βορείου Θαλάσσης,  Νότια της Ρωσίας,  τα Ουράλια όροι έως την κεντρική Ευρώπη,  η Περιοχή του Καυκάσου και ακόμη η Περιοχή της Ουγγαρίας και Ουκρανίας.
Επίσης διαφωνούν και για το πότε κατέβηκαν στην Ελλάδα και έχουν δοθεί οι εξής ημερομηνίες:  γύρω στό 1100 π.Χ. - 1300 π.Χ. - 1500 π.Χ. - 1900 π.Χ. – 2500 π.Χ.  κι ακόμη γύρω στο 2800 π.Χ.

Συνεπώς στη βάση της απλής και κοινής ανθρώπινης λογικής το γεγονός της ασυμφωνίας των ακαδημαϊκών επισφραγίζει την ανυπαρξία αυτής της ούτω καλούμενης Ινδοευρωπαϊκής φυλής.

Επιπλέον μέχρι σήμερα δεν έχουν κατατεθεί τεκμήρια που να αποδεικνύουν την ύπαρξη τέτοιας φυλής και συνεπώς και τέτοιας γλώσσας. Κανένα αγγείο, καμία επιγραφή  “Ινδοευρωπαϊκής’’ γραφής,  κανένα ιερογλυφικό ή  συλλαβικό ή  αλφαβητικό μνημείο.

Αντίθετα στην Κύπρο, και στη βάση των ευρημάτων της αρχαιολογικής σκαπάνης, ανευρέθηκαν τεκμήρια υψηλού επιπέδου πολιτισμού από την έναρξη της νεολιθικής εποχής. Επίσης ανευρέθηκαν οι αρχαιότερες επιγραφές ιερογλυφικής γραφής, χρονολογημένες έως και 800 χρόνια πιο πίσω τόσο από τα ιερογλυφικά της Αιγύπτου όσο και από την σφηνοειδή γραφή των Σουμέριων.

Αργότερα στην Κύπρο επινοήθηκε η Συλλαβική γραφή η οποία σχεδιάστηκε από την αρχήν για να καταγράψει την Ελληνική γλώσσα των αυτοχθόνων κατοίκων του νησιού και τους οποίους σήμερα μπορούμε να ονομάζουμε Πρωτοέλληνες. Μάλιστα η γραφή αυτή καινοτόμησε αφού για πρώτη φορά στην ιστορία της παγκόσμιας γραφής ενέταξε τα φωνήεντα στο γραπτό λόγο με αποτέλεσμα να μπορούμε σήμερα να διαβάζουμε όπως ακριβώς διάβαζε και ένας άνθρωπος εκείνης της μακρινής αρχαίας περιόδου.  Αλλά το πιο σπουδαίο και πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι αυτός ο πολιτισμός οδήγησε στη δημιουργία των Ελλήνων ως μιας ομάδας ανθρώπων με σαφή συναντίληψη κοινής ταυτότητας με συνεπακόλουθο να γεννηθεί και να εδραιωθεί το έθνος των Ελλήνων.

Συνεπώς, όντως υπήρξε αυτή  η μία και  πρώτη αρχέγονη δεξαμενή γνώσης, την οποία διακαώς αναζητεί η βιβλιογραφία, και η γνώση από αυτή την δεξαμενή μεταλαμπαδεύτηκε σε όλους τους μετ` έπειτα πολιτισμούς. Και αυτή η αρχέγονη δεξαμενή γνώσης υπήρξε στη πανάρχαια Ελληνική γη της Κύπρου.

Δυστυχώς από τη μια το μικρό μέγεθός του νησιού και συνεπώς η αδυναμία αμυντικής θωράκισης και από την άλλη η μακρινή απόσταση του Ελληνικού χώρου της Κύπρου από τον υπόλοιπο Ελλαδικό Ελληνικό χώρο, το άφηνε πάντοτε εκτεθειμένο και εύκολη λεία στους εκάστοτε στρατιωτικά ισχυρούς λαούς της γης. Αναφέρεται χαρακτηριστικά η γνωστή ως συνθήκη του Καλλία, η οποία συνομολογήθηκε γύρω στο 449 π.Χ., με την οποία η Ελλάδα αναγκάστηκε να εκχωρήσει την Κύπρο στην Περσία. Έτσι, για την Ελλάδα η Κύπρος, η γενέτειρα του ελληνικού πολιτισμού, αποτελούσε πλέον εχθρικό έδαφος.  Μάλιστα στην ναυμαχία της Σαλαμίνας μερικοί από τους υπόδουλους Κύπριους βασιλείς έλαβαν μέρος στο πλευρό των Περσών κατακτητών με ένα στόλο που αποτελείτο από 150 πλοία.

Περιεχόμενα / Table of contents:

      Εισαγωγή - Introduction
1.    Μαρτυρίες πολιτισμού από την έναρξη της Νεολιθικής εποχής -  Evidence of civilisation from the beginnings of the Neolithic Age
2.    Σωρεία Κυπριακών αρχαιοτήτων εκθέτονται σε όλα τα μουσεία του κόσμου!  - Vast quantities of Cypriot antiquities are exhibited in all the museums of the world!  
3.    Η Κυπριακή καταγωγή του Ομήρου από την παλαιά Σαλαμίνα (Σαλαμιού) - The Cypriot origins of Homer from old Salamis (Salamiou)
4.    Κύπρος: Κέντρο του παγκόσμιου αρχαίου εμπορίου και ομφαλός γης  - Cyprus: Centre of ancient world trade and navel of the earth
5.    Η γραφή στον ευρύτερο Ελλαδικό χώρο - The written word in the broader Hellenic world
6.    Η  γραφή επινοήθηκε και γεννήθηκε στην πανάρχαια Κύπρο - Script was invented and born in ancient Cyprus
7.    Το Κυπριακό Συλλαβάριο - The Cypriot Syllabary
8.    Οι τοπικές παραλλαγές  του Κυπριακού Συλλαβαρίου - Local variations of the Cypriot Syllabic script 
9.    Συλλαβικές επιγραφές που δεν θα αναγνωστούν ποτέ - Syllabic inscriptions that will never be read
10.  Η βιβλιογραφία επέβαλε την απαγόρευση πατρότητας της Κυπροσυλλαβικής γραφής στον τόπο όπου αποκλειστικά αναπτύχθηκε! - The literature has imposed a ban on attributing the Cypriot Syllabic Script to the place of its birth!
11.  Πώς γεννήθηκε ο μύθος της ούτω καλουμένης Κυπρομινωικής γραφής - How the myth of the so-called Cyprominoan script was born
12.  Πώς γεννήθηκε ο μύθος των ούτω καλουμένων «Ετεοκυπρίων» - How the myth of the so-called Eteocypriots was born 
13.  Πώς καταρρίπτεται ο μύθος της ούτω-καλουμένης Κυπρομινωικής γραφής - How the myth of the so-called Cyprominoan script is destroyed
14.  Ερωτήματα που γεννούν το συμπέρασμα ότι η γλώσσα των ούτω-καλουμένων Ετεοκυπρίων ήταν η Ελληνική - Questions leading to the conclusion that the language of the so-called Eteocypriots was the Greek language
15.  Οι ούτω-καλούμενοι Ετεοκύπριοι δεν είναι άλλοι από τους Πρωτοέλληνες - The so-called Eteocypriots are none other than the early Greeks 
16.  Οι όροι  Κυπροσυλλαβική γραφή και Κυπριακό Συλλαβάριο είναι λανθασμένοι. Η κατά τεκμήριο ονομασία είναι “Ελληνική Συλλαβική Γραφή” - The terms Cypriot Syllabic script and Cypriot Sname should be ‘Greek Syllabic Script’.
17.  Το μεγαλείο της Ελληνικής Συλλαβικής Γραφής - The greatness of the Greek Syllabic Script
18.  Η Εκκλησία διέσωσε και διαιωνίζει τον Ελληνισμό - The Church has saved and perpetuated Hellenism 
19.  Η απαγόρευση χρήσης της Ελληνικής συλλαβικής γραφής - The ban on the use of the Greek syllabic script
20.  Το Συλλαβάριο θα μπορούσε να βρίσκεται σε χρήση μέχρι σήμερα - The syllabary could still have been in use even today
21.  Τα ιστορικά δρώμενα όταν επιβλήθηκε απαγόρευση χρήσης της συλλαβικής γραφής - Events in history when the syllabic script was banned 
22.  Πώς γεννήθηκε  η αλφαβητική γραφή - How did the alphabet come about?
23.  Το αρχικό κτίσιμο της αλφαβητικής γραφής - The initial construction of alphabetic script 
24.  Η αναβάθμιση της αλφαβητικής γραφής - The upgrading of the alphabetic script
25.  Γιατί το Ελληνικό αλφάβητο δεν μπορεί να προήλθε από οποιαδήποτε άλλη γραφή εκτός της Ελληνικής συλλαβικής γραφής της Κύπρου - Why the Greek alphabet could not have come from any script other than the Greek syllabic script of Cyprus
26.  Οι αρχαιότερες χρονολογικά  αλφαβητικές επιγραφές - The oldest alphabetic inscriptions
27.  Η κεραμική τέχνη σε Ελλάδα και Κρήτη έχει εισαχθεί από την Κύπρο - Pottery as a craft was imported to Greece and Crete from Cyprus
28.  Ο μύθος περί προελεύσεως του Ελληνικού αλφαβήτου από το Φοινικικό - The myth about the Greek alphabet originating from the Phoenician
29.  Η Κυπριακή καταγωγή του Ομήρου και τεκμήρια της χρήσης γραφής κατά την εποχή του - The Cypriot origins of Homer and evidence of the use of writing during his time
30.  Τα Κύπρια Έπη μαρτυρούν την Κυπριακή καταγωγή του Ομήρου - The Cypriot Epics testify to the Cypriot origins of Homer
31.  Η αρχαιότερη Ελληνική αλφαβητική επιγραφή - The oldest Greek alphabetic inscription
32.  Η κυπριακή δεν είναι ούτε διάλεκτος ούτε γλώσσα αλλά αρχέγονες ρίζες της Ελληνικής γλώσσας - The Cypriot language is neither a dialect nor a separate language, but represents the most ancient roots of the Greek language
33.  Καπηλεία πληθώρας Ελληνικών λέξεων - Plundering of a vast number of Greek words
34.  Η Κυπριακή καταγωγή της Κυπροαρκαδικής διαλέκτου - The Cypriot origins of the Cypro-Arcadian dialect
35.  Οι Αρκάδες μετέφεραν μαζί τους από την Κύπρο στην Ελλάδα το Δωδεκάθεο - The Arcadians took the Dodekatheon with them from Cyprus to Greece 
36.  Η ετυμολογία της γλώσσας Όλυμπος - The etymology of the word Olympus
37.  Από πού αναμένεται ότι να επισφραγισθεί η παρούσα μελέτη - How it is expected that this research will be corroborated
38.  Αντί βιβλιογραφίας  - By way of bibliography
39.  Ποιος λόγος οδηγεί ξένα εκπαιδευτικά ιδρύματα να διδάσκουν την αρχαία Ελληνική γλώσσα; - What is the reason that foreign educational establishments teach ancient Greek?
40.  Εκτός θέματος – προς κυβερνώντες - Off the subject – to those in power

Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου 2017


ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΗΚΑΝ ΕΝΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΤΑΣΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΕΙΠΕ <<ΟΧΙ>> ΣΕ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΓΓΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Στις 12 Δεκεμβρίου του 2008, ο Τάσσος Παπαδόπουλος έφυγε με το κεφάλι ψηλά. 
Η δράση του ξεκινά από τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ του 1955 - 59 για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
Ο Παπαδόπουλος είχε πει το πρώτο του "ΟΧΙ" στη Ζυρίχη, ως εκπρόσωπος του Πολιτικού Σκέλους της ΕΟΚΑ, της ΠΕΚΑ (Πολιτικη Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα) και του Γρίβα Διγενή, αρχηγού της ΕΟΚΑ.
Εν συνεχεία, σε ηλικία 24 ετών, είχε διοριστεί Υπουργός Εσωτερικών από τον Αρχιεπίσκοπο και Πρόεδρο Μακάριο, στην πρώτη Κυπριακη Κυβέρνηση. Διετέλεσε ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Μακαρίου και είχε συλληφθεί από τους πραξικοπηματίες το 1974.
Ήταν ο Υπουργός που εφάρμοσε το σύστημα Κοινωνικών Ασφαλίσεων στην Κύπρο και είχε υπηρετήσει με επιτυχία στα Υπουργεία Εργασίας, Υγείας και Οικονομικών. Ως Υπουργός υπηρέτησε στις κυβερνήσεις του Μακαρίου, από το 1960 μέχρι το 1972, όταν εξελέγει βουλευτής με το Ενιαίο Κόμμα, το οποίο είχε συνιδρύσει με τον Πολύκαρπο Γεωρκάτζη και τον Γλαύκο Κληρίδη.
Το 2000 ανέλαβε την Προεδρία του ΔΗΚΟ και το 2003 εξελέγει Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Στην ιστορία θα μείνει γνωστός κυρίως για το γενναίο του "ΟΧΙ" στο Σχέδιο Ανάν και ως ο σύγχρονος εκφραστής της αξιοπρέπειας των Ελλήνων της Κύπρου και του Ελληνισμού.
Ήταν ο πολιτικός που δεν υπέκυψε ούτε στις πιέσεις των Βρετανών, ούτε των Αμερικανών, ούτε της διεθνούς κοινότητας, που προσπαθούσαν με απειλές να τον αναγκάσουν να πει <<ΝΑΙ>> στη διαλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας .....

Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2017

Το χαλούμι της Κύπρου στην Αυστραλία

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Χάρη στον Παναγροτικό Σύνδεσμο Κύπρου
Ο σεφ του Phoenix, Theo Karvouniaris, παρουσίασε «πειραγμένα» πιάτα 
και επιδόρπια της κλασικής Κυπριακής κουζίνας στους καλεσμένους

12 December 2017
Ο Παναγροτικός Σύνδεσμος Κύπρου πήρε μέρος στην Έκθεση Τροφίμων που πραγματοποιήθηκε πριν λίγο καιρό στο Σίδνεϊ. Εκεί παρουσίασε την καμπάνια του για το Χαλούμι, μια καμπάνια με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κυπριακής Δημοκρατίας, με σκοπό να συστήσει το διάσημο κυπριακό τυρί στο διεθνές κοινό. Στην ειδική βραδιά που πραγματοποιήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2017 πολλοί ήταν οι καλεσμένοι - επιχειρηματίες, εισαγωγείς τροφίμων, αγοραστές τυριών, δημοσιογράφοι, που είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν το Χαλούμι σε ένα καθιστό δείπνο στο Phoenix, το εστιατόριο στη Woollahra με την εκλεπτυσμένη ελληνική κουζίνα. Εκεί ο σεφ Theo Karvouniaris παρουσίασε «πειραγμένα» πιάτα και επιδόρπια της κλασικής Κυπριακής κουζίνας, που έπαιζαν αριστοτεχνικά με τις ισορροπίες στις γεύσεις και τα αρώματα. 
Ειδικά για τη βραδιά ο κορυφαίος σεφ δημιούργησε ένα δελεαστικό μενού γεμάτο χαλούμι, αποδεικνύοντας τους πολλούς και διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους μπορεί να χρησιμοποιηθεί το διάσημο κυπριακό τυρί.
Τα πιάτα απόλαυσαν εκλεκτοί καλεσμένοι. Ανάμεσά τους ο Γιώργος Πάρπας, εκπρόσωπος των κτηνοτρόφων Κύπρου, ο Γιώργος Κυπριανού, εκπρόσωπος της βιομηχανίας γαλακτοκομικών "Κουρούσης" και o Σπύρος Μπονάτσος, διευθυντής εξαγωγών της γαλακτοβιομηχανίας Χαραλαμπίδης. 
Το Χαλούμι είναι ένα παραδοσιακό τυρί της Μεγαλονήσου που βρίσκεται σε διαδικασία καταχώρησης προέλευσης ΠΟΠ. Είναι βασικό συστατικό στην πλούσια μαγειρική παράδοση της Κύπρου. Είναι ένα σφιχτό, ημίσκληρο τυρί από αιγοπρόβειο γάλα με μικρή προσθήκη αγελαδινού, ιδανικό για χρήση σε μαγειρικές συνταγές.
Το Χαλούμι βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη διαδικασία καταχώρησής του ως προϊόντος με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ) της Ευρωπαϊκής Ένωσης.