Ιστορία της Κύπρου - Ιστορικοί Χρόνοι

Κυπρο-Γεωμετρική περίοδος (1050-750 π.Χ.)

Οι αναταραχές που έπληξαν την ανατολική Μεσόγειο στα τέλη του 13ου / αρχές 12ου αι. π.Χ. επηρέασαν και την Κύπρο. Νέοι οικισμοί ιδρύθηκαν και σταδιακά η πολιτική οργάνωση άλλαξε μορφή με την εμφάνιση δέκα ανεξάρτητων βασιλείων. Η στρατηγική θέση του νησιού και η αυτάρκειά του σε πρώτες ύλες (μέταλλα, ξυλεία) συνέβαλαν ώστε η Κύπρος να ανακτήσει γρήγορα το ρόλο της ως σημαντικού κέντρου του μεσογειακού εμπορίου και να αναπτύξει εκ νέου στενές σχέσεις με την συρο-παλαιστινιακή ακτή, την Αίγυπτο και την Κρήτη. Η ίδρυση φοινικικής αποικίας στο Κίτιο τον 9ο αι. π.Χ. έδωσε ακόμη μεγαλύτερη ώθηση στις εμπορικές δραστηριότητες και εισήγαγε στο νησί νέα πολιτισμικά στοιχεία, όπως η φοινικική γλώσσα και η λατρεία της Αστάρτης (που αργότερα θα αφομοιωθεί με αυτήν της Αφροδίτης). Η τέχνη της περιόδου, αν και δέχεται επιρροές από την Ανατολή και το Αιγαίο, διακρίνεται για το τοπικό της ιδίωμα, ενώ ήδη από τον 11ο αι. π.Χ. αναπτύσσεται ένα νέο συλλαβικό σύστημα γραφής (Κυπριακό συλλαβάριο), το οποίο θα χρησιμοποιηθεί αδιάλειπτα μέχρι τον 3ο αι. π.Χ. για την καταγραφή της αρχαίας κυπριακής και της ελληνικής γλώσσας.

---

Κυπρο-Αρχαϊκή περίοδος (750-480 π.Χ.)

Η Αρχαϊκή περίοδος είναι μια φάση έντονων πολιτικών και πολιτισμικών ζυμώσεων για την Κύπρο. Το 709 π.Χ., τα βασίλεια του νησιού υποτάσσονται στους Ασσύριους, και παραμένουν υπό την εξουσία τους έως το 669 π.Χ. Τότε ξεκινά μια από τις σπάνιες περιόδους ανεξαρτησίας της Κύπρου, η οποία διαρκεί έως το 560 π.Χ., οπότε τα κυπριακά βασίλεια υποχρεώνονται σε φόρο υποτέλειας στην Αίγυπτο. Η αιγυπτιακή κυριαρχία διαρκεί λίγο, καθώς το 526/5 π.Χ. το νησί καταλαμβάνεται από τους Πέρσες. Το 499 π.Χ., τα περισσότερα κυπριακά βασίλεια συμμαχούν με τους Έλληνες της Ιωνίας στην εξέγερση εναντίον των Περσών, η οποία όμως καταπνίγεται βίαια. Οι συνεχείς εισβολές και εναλλαγές εξουσίας δεν φαίνεται να επηρέασαν αρνητικά την Κύπρο, η οποία συνέχισε να ακμάζει ως κέντρο εμπορίου. Η εξέγερση του 499 π.Χ., όμως, θα φέρει την Κύπρο σε στενότερη επαφή με τον ελληνικό κόσμο.

---

Κυπρο-Κλασική Περίοδος (480-325 π.Χ.)

Η Κυπρο-Κλασική περίοδος σημαδεύτηκε από τους άκαρπους αγώνες των Κυπρίων εναντίον των Περσών –συχνά με ελληνική παρότρυνση– οι οποίοι συνεχίστηκαν έως την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι πολιτικοί και πολιτισμικοί δεσμοί που αναπτύχθηκαν με το Αιγαίο την περίοδο αυτή ενίσχυσαν την ελληνική ταυτότητα των Κυπρίων και έστρεψαν τις τέχνες, και ιδιαίτερα τη γλυπτική, προς ελληνικά πρότυπα. Πολλές ανατολικές θεότητες ταυτίστηκαν με ελληνικές (η Αστάρτη με την Αφροδίτη, η Ανάτ με την Αθηνά, ο Μελκάρτ με τον Ηρακλή, ο Ρεσέφ με τον Απόλλωνα και ο Βάαλ με τον Δία) και το ελληνικό αλφάβητο άρχισε να χρησιμοποιείται από τα τέλη του 5ου αι. π.Χ. παράλληλα με την ήδη υπάρχουσα κυπροσυλλαβική γραφή. Ανάλογη τάση «εξελληνισμού» παρατηρείται και σε άλλους τομείς, όπως στη νομισματική και την κοσμηματοτεχνία, καθώς επίσης στην ενδυμασία και σε αντικείμενα καθημερινής χρήσης.

---

Ελληνιστική περίοδος (325-30 π.Χ.)

Η κατάλυση του περσικού κράτους από τον Μέγα Αλέξανδρο χάρισε μια σύντομη περίοδο ανεξαρτησίας στην Κύπρο, σύντομα όμως το νησί ενσωματώθηκε στο πτολεμαϊκό βασίλειο της Αιγύπτου (294 π.Χ.). Το γεγονός αυτό σήμανε το τέλος των παλαιών τοπικών βασιλείων και τη δημιουργία μιας πιο συγκεντρωτικής εξουσίας, η οποία ασκείτο από έναν εκπρόσωπο των Πτολεμαίων, τον στρατηγό, με έδρα τη Σαλαμίνα και αργότερα τη Νέα Πάφο. Η σημασία της Κύπρου για τους Πτολεμαίους ήταν τεράστια, λόγω της στρατηγικής της θέσης, του πλούσιου σε χαλκό υπεδάφους, και της άφθονης ξυλείας, που ήταν απαραίτητη για την κατασκευή πλοίων. Η τέχνη προσανατολίστηκε στις κοσμοπολίτικες τάσεις της περιόδου (την ελληνιστική κοινή), αντανακλώντας επιδράσεις τόσο από την Αίγυπτο όσο και την ηπειρωτική Ελλάδα. Το ελληνικό αλφάβητο επικράτησε, ενώ στη θρησκεία υιοθετήθηκαν και πολλά αιγυπτιακά στοιχεία, όπως για παράδειγμα η λατρεία βασιλέων και ηγεμόνων.

---

Ρωμαϊκή περίοδος (30 π.Χ. - 395 μ.Χ.)

Η στρατηγική θέση της Κύπρου σε σχέση με την Αίγυπτο αποτέλεσε σημείο έντονων διενέξεων μεταξύ Πτολεμαίων και Ρωμαίων στο β΄ μισό του 1ου αι. π.Χ., προκαλώντας πολιτική αστάθεια στο νησί. Με την οριστική επικράτηση της Ρώμης, η Κύπρος εντάχθηκε στην ρωμαϊκή επικράτεια (30 π.Χ.) και έγινε ανεξάρτητη συγκλητική επαρχία (22 π.Χ.), με πρωτεύουσα την Πάφο. Οι Ρωμαίοι ενδιαφέρονταν για τον πλούτο του νησιού και επέβαλαν βαριά φορολογία, ταυτόχρονα όμως πραγματοποίησαν σημαντικά έργα υποδομής και λάμπρυναν τις πόλεις με δημόσια κτίρια και σπουδαία έργα τέχνης, ιδιαίτερα επί Τραϊανού και Αδριανού. 

Η γλώσσα και ο πολιτισμός της Κύπρου παρέμειναν ελληνικά, συνεχίζοντας την ελληνιστική παράδοση, ενώ το 45 μ.Χ. οι απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας εισήγαγαν στο νησί τη χριστιανική θρησκεία. Η αντίσταση της μεγάλης εβραϊκής κοινότητας της Κύπρου στη νέα θρησκεία πήρε διαστάσεις κατά τη διάρκεια της εβραϊκής εξέγερσης του 115-117 μ.Χ. κατά των Ρωμαίων, η οποία οδήγησε στην οριστική εκδίωξη των Εβραίων της Κύπρου από τον Τραϊανό. Οι χριστιανικές κοινότητες του νησιού συνέχισαν να αναπτύσσονται, και στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας (325 μ.Χ.) η Κύπρος εκπροσωπήθηκε από τρεις επισκόπους. Μετά την διάσπαση του Ρωμαϊκού κράτους (395 μ.Χ.), η ιστορία της Κύπρου συνδέθηκε άρρηκτα με αυτήν της βυζαντινής αυτοκρατορίας.

______________

https://www.cycladic.gr/page/istoria-tis-kiprou#

Ιστορία της Κύπρου - Προϊστορική Εποχή

Οι πρώτοι μόνιμοι νεολιθικοί οικισμοί εμφανίζονται κατά τα τέλη της 8ης χιλιετίας και ανήκουν σε μικρές κοινότητες γεωργών και κτηνοτρόφων. Η μακρότατη Νεολιθική περίοδος θα διαρκέσει έως τις αρχές της 4ης χιλιετίας. Τότε μια σειρά από τεχνολογικές εξελίξεις στην περιοχή της Εγγύς Ανατολής –κυρίως η εμφάνιση της μεταλλουργίας– θα προκαλέσουν σημαντικές πολιτισμικές και κοινωνικές αλλαγές, που θα επηρεάσουν ολόκληρη τη λεκάνη της ανατολικής Μεσογείου.

Χαλκολιθική περίοδος (3900-2500 π.Χ.)

Η Χαλκολιθική περίοδος αντιπροσωπεύει ένα μεταβατικό στάδιο ανάμεσα στη Νεολιθική και την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού και χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση στην Κύπρο των πρώτων αντικειμένων από μέταλλο, κυρίως μικρών εργαλείων από σφυρήλατο χαλκό. Δεν είναι ακόμη σαφές εάν η κατεργασία του χαλκού ήταν ντόπια επινόηση ή εισήχθη από την Ανατολή. Ενδείξεις συστηματικής εξόρυξης χαλκού δεν υπάρχουν την περίοδο αυτή στην Κύπρο. Ωστόσο, οι μαρτυρίες για θαλάσσιες επαφές περιορίζονται στην παρουσία λίγου οψιανού από τη Μικρά Ασία. Η οικονομία παραμένει αγροτική, αν και όσο προχωρεί η περίοδος παρατηρούνται στοιχεία που πιθανόν υποδηλώνουν σύνθετες μορφές κοινωνικής οργάνωσης, όπως η χρήση σφραγίδων, η κατασκευή ειδικών χώρων λατρείας και η ποικιλία στον τρόπο ταφής των νεκρών.

---

Πρώιμη Εποχή του Χαλκού (2500-1900 π.Χ.)

Η μετάβαση από τη Χαλκολιθική στην Πρώιμη Εποχή του Χαλκού χαρακτηρίζεται από ριζικές αλλαγές, που οφείλονται είτε σε μετακινήσεις πληθυσμών από τις ακτές της Μικράς Ασίας είτε σε εσωτερικές διαδικασίες. Παλιές θέσεις κατοίκησης εγκαταλείπονται και νέες ιδρύονται κοντά σε υδάτινες πηγές και καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Ταυτόχρονα αρχίζει η συστηματική εκμετάλλευση των πλούσιων χαλκοφόρων κοιτασμάτων του νησιού, με τεχνικές εξόρυξης, εκκαμίνευσης και κατεργασίας που πιθανώς εισήχθησαν από περιοχές με εξελιγμένη μεταλλουργία στην Εγγύς Ανατολή. Μέχρι το τέλος της περιόδου οι Κύπριοι μεταλλουργοί αναπτύσσουν τη δική τους παράδοση με συγκεκριμένους τύπους όπλων και εργαλείων. Ωστόσο, οι εμπορικές επαφές εξακολουθούν να είναι περιορισμένες και η μορφή της οικονομίας παραμένει αγροτική.

---

Μέση Εποχή του Χαλκού (1900-1650 π.Χ.)

Είναι η περίοδος κατά την οποία η Κύπρος κατακτά πολυπλοκότερες μορφές κοινωνικής οργάνωσης και εντάσσεται δυναμικά σε ένα διεθνές δίκτυο ανταλλαγών. Οι έντονες διαφορές πλούτου που παρατηρούνται πια στις ταφές υποδηλώνουν την ύπαρξη αυστηρότερων διαχωρισμών σε κοινωνικό επίπεδο. Πολλές θέσεις οχυρώνονται μάλλον ως αποτέλεσμα εσωτερικών αντιπαλοτήτων παρά λόγω εξωτερικών απειλών. Η θρησκεία αποκτά πιο σύνθετες μορφές έκφρασης, με συγκεκριμένους λατρευτικούς χώρους και εξεζητημένο τελετουργικό εξοπλισμό. Ταυτόχρονα η παρουσία μόνιμων μεταλλουργικών εγκαταστάσεων επιβεβαιώνει την αυξανόμενη σημασία του χαλκού για το νησί, ενώ υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για διεξαγωγή εμπορίου με τη συρο-παλαιστινιακή ακτή καθώς και με τη μινωική Κρήτη.

---

Ύστερη Εποχή του Χαλκού (1650-1050 π.Χ.)

Η Κύπρος εξελίσσεται σε μείζον κέντρο παραγωγής και διακίνησης χαλκού για ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο. Οικισμοί με αστική οργάνωση αναπτύσσονται κοντά σε λιμάνια από όπου φεύγουν τα χάλκινα τάλαντα (τμήματα ακατέργαστου χαλκού) και τα κατεργασμένα μετάλλινα αντικείμενα για το Αιγαίο, τη Μέση Ανατολή και την Αίγυπτο, για να ανταλλαγούν με διάφορα προϊόντα και είδη πολυτελείας. Στις μεγαλύτερες πόλεις κατασκευάζονται κτίρια διοικητικής χρήσης, ενώ υιοθετείται και ένα σύστημα γραφής από την Κρήτη (Κυπρομινωική γραφή), που βοηθά τους Κύπριους να αντεπεξέλθουν στις αυξημένες ανάγκες καταγραφής και αρχειοθέτησης. Οι τέχνες ανθούν και ο πλούτος που εισρέει στο νησί συμβάλλει στην ανάπτυξη κοινωνικών ανισοτήτων. Στα τέλη του 13ου αι. π.Χ., το κύμα αναταραχών που σαρώνει την ανατολική Μεσόγειο, και που συνήθως αποδίδεται στους λεγόμενους «Λαούς της Θάλασσας», επηρεάζει και την Κύπρο. Πολλές πόλεις καταστρέφονται και κύματα προσφύγων καταφθάνουν από το Αιγαίο. Παρ’ όλα αυτά, το νησί σύντομα ξεπερνά τις δραματικές συνέπειες και ανακτά το ρόλο του ως σημαντικού εμπορικού κέντρου.

________________

https://www.cycladic.gr/page/istoria-tis-kiprou#

Η Συλλογή Κυπριακών Αρχαιοτήτων Θάνου Ν. Ζιντίλη, μία από τις σημαντικότερες στον κόσμο, προστέθηκε στις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης

Μόνιμη Έκθεση

Η Συλλογή Κυπριακών Αρχαιοτήτων Θάνου Ν. Ζιντίλη, μία από τις σημαντικότερες στον κόσμο, προστέθηκε στις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης το 2002 με καθεστώς μακροχρόνιου δανεισμού, και παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο κοινό το 2004. Το 2012 ολοκληρώθηκαν οι εργασίες επανέκθεσης της Συλλογής με βάση την νέα μουσειογραφική μελέτη, η οποία επέτρεψε την προσθήκη περισσότερων αντικειμένων που αυξήθηκαν σε 550 (από 400) αλλά και μια νέα προσέγγιση στις κατηγορίες και τις συνάφειες των αντικειμένων της Συλλογής που χρονολογούνται από τη χαλκολιθική ως τη βυζαντινή, μεσαιωνική και νεότερη περίοδο.

Η νέα παρουσίαση αναδεικνύει με σύγχρονη μουσειολογικά ματιά –από άποψης σχεδιασμού, χρωματισμών, φωτισμού και προβολής των εκθεμάτων επάνω σε γραφιστικές επιφάνειες σχετικές με τα αντικείμενα– την πλούσια σε ρυθμούς, διακόσμηση και ευφάνταστα σχήματα κεραμική των προϊστορικών και ιστορικών χρόνων, η οποία αντιπροσωπεύει τον πυρήνα της Συλλογής.

Η κεραμική παρουσιάζεται σε δέκα προθήκες, καλύπτοντας χρονολογικά ένα ευρύτατο φάσμα από τα μέσα της τρίτης π.Χ. χιλιετίας έως την ύστερη αρχαιότητα. Ακολουθούν επιμέρους θεματικές ενότητες-προθήκες για τη λατρεία, την υφαντική, την αρωματοποιία, τις ταφικές πρακτικές, τη γραφή, τη μεταλλοτεχνία, τη νομισματοκοπία, τη σφραγιδογλυφία και τις εξωτερικές σχέσεις. Η περιμετρική παρουσίαση ολοκληρώνεται με τα γυάλινα σκεύη και τα κοσμήματα σε χρονολογικές και ειδολογικές ενότητες. Η εξέλιξη της ανθρώπινης μορφής στην Ειδωλοπλαστική και τη Γλυπτική από τη χαλκολιθική έως τη ρωμαϊκή περίοδο παρουσιάζεται σε αντίστοιχες, περίοπτες προθήκες, στο κέντρο της αίθουσας, δίνοντας έτσι στον επισκέπτη τη δυνατότητα να κατανοήσει ορισμένους τύπους της μακραίωνης εξέλιξής της από τα πρώιμα, χαλκολιθικά ειδώλια και περίαπτα της 4ης χιλιετίας π.Χ, φτιαγμένα από τον αυτοφυή στην Κύπρο πρασινωπό πικρόλιθο, έως την ακμή της στην κοροπλαστική τέχνη και τη μνημειακή γλυπτική σε ασβεστόλιθο –και σπανιότερα σε μάρμαρο— των ιστορικών χρόνων.

Η έκθεση εκτός από κείμενα, εισαγωγικά και θεματικά, περιλαμβάνει χάρτες και χρονολογικό πίνακα, καθώς και πολυμεσικές εφαρμογές σε οθόνες αφής με κείμενα, εικόνες και σχέδια που παρέχουν περαιτέρω πληροφορίες για τον κυπριακό χαλκό, την ιστορία της γραφής και των νομισμάτων.

____________

https://cycladic.gr/page/kipriakos-politismos#

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΑΝΙΩΝ: Όλο και πιο βαθιά στο βούρκο του ευρωατλαντισμού και των ιμπεριαλιστικών σχεδίων // Κυρίαρχος ο ρόλος της Βάσης της Σούδας...

Δημήτρης Κ. Τζανακάκης

ΡΕΘΥΜΝΟ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΑΝΙΩΝ: Όλο και πιο βαθιά στο βούρκο του ευρωατλαντισμού και των ιμπεριαλιστικών σχεδίων // Κυρίαρχος ο ρόλος της Βάσης της Σούδας...

«Μεγαλώνουν και πληθαίνουν οι κίνδυνοι για τον ελληνικό λαό», καθώς «στην περιοχή του Αιγαίου, της Ανατολικής Μεσογείου συσσωρεύονται όλο και περισσότερες στρατιωτικές δυνάμεις». Αυτό αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Επιτροπή Ειρήνης Χανίων αναφορικά με τις εξελίξεις στην περιοχή μας όπου η Βάση της Σούδας παίζει κυρίαρχο ρόλο.

Στην ανακοίνωση πιο αναλυτικά αναφέρονται τα εξής:

Η Επιτροπή Ειρήνης Χανίων (μέλος της Ελ­λη­νι­κής Επι­τρο­πής για τη Διε­θνή Ύφεση και Ει­ρή­νη, ΕΕΔΥΕ), καταγγέλλει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ , για τη συμβολή της στην υλοποίηση των βρώμικων, δολοφονικών για τους λαούς, ιμπεριαλιστικών σχεδίων από ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ευρωπαϊκή Ένωση και μικρότερους «παίκτες» όπως το Ισραήλ.

- Στα Δυτικά Βαλκάνια παρουσιάζεται ως σημαιοφόρος ΝΑΤΟ – ΕΕ , τα δίνει όλα για να προχωρήσουν τα σχέδια ένταξης των χωρών της περιοχής στους δύο ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς

- Στην ενίσχυση-επέκταση των βάσεων (Σούδα) , έρχεται να προστεθεί η νέα βάση ελικοπτέρων στην Αλεξανδρούπολη, η στάθμευση drones στη Λάρισα, στο Καστέλι Πεδιάδος κλπ.

- Κάνει πλάτες στη βρώμικη ΝΑΤΟική προπαγάνδα και με την επίσημη πρόσκληση του αν. ΓΓ του ΝΑΤΟ και τη ενεργό υποστήριξη από το υπουργείο ψηφιακής πολιτικής για την εκδήλωση – επιχείρηση ξεπλύματος-αθώωσης του ΝΑΤΟ, στην οποία συμμετείχε και ο Δήμαρχος Χανίων.

- Εντείνεται και βαθαίνει η συνεργασία ανάμεσα στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδας με το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ, στο πλαίσιο της «κοινής αντίληψης για τις περιφερειακές εξελίξεις και στην εξυπηρέτηση ζωτικών εθνικών συμφερόντων» , σύμφωνα με τα λεγόμενα του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, την ίδια ώρα που στην Παλαιστίνη δολοφονούνται αγωνιστές ακόμα και παιδιά.

- Ο κουρνιαχτός γύρω από την ονοματολογία δεν μπορεί να κρύψει τη σύμπνοια κυβέρνησης – αστικών κομμάτων στα «εθνικά θέματα», στην ανάγκη της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» σε όφελος της κυρίαρχης τάξης των ελληνικών μονοπωλιακών ομίλων.

- Η επιθετικότητα της Τουρκίας, οι συνεχείς παραβιάσεις εναέριου και θαλάσσιου χώρου, με την ΝΑΤΟική αρμάδα να αλωνίζει στο Αιγαίο, με ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ σε ρόλο Πόντιου Πιλάτου , κονιορτοποιούν όλους τους μύθους της αστικής τάξης και των κομμάτων της για την «ασφάλεια» και την ενίσχυση της άμυνας της χώρας λόγω της συμμετοχής της Ελλάδας στους δύο ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.

- Στο πλαίσιο της όξυνσης των αντιθέσεων – ανταγωνισμών ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ από τη μια και ΡΩΣΙΑ – ΚΙΝΑ κι άλλους μικρότερους «παίκτες», μεγαλώνουν και πληθαίνουν οι κίνδυνοι για τον ελληνικό λαό, στην περιοχή του Αιγαίου, της Ανατολικής Μεσογείου συσσωρεύονται όλο και περισσότερες στρατιωτικές δυνάμεις.

- Άβυσσος χωρίζει τις ανάγκες του εργαζόμενου λαού από αυτές των καπιταλιστών, σε κάθε σχεδόν πτυχή της κοινωνικής ζωής. Οι κρατικές δαπάνες στους τομείς Παιδείας, Υγείας, Πρόνοιας, αντιπλημμυρικής-αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας περικόπτονται άγρια. Από την άλλη η Ελλάδα με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σήμερα, συνεχίζει στο δρόμο διάθεσης τεράστιων ποσών για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ. Πάνω από 4,5 δις. ευρώ, δηλαδή 2,4% του ΑΕΠ, που το μεγαλύτερο μέρος του προορίζεται για την κάλυψη των αναγκών του ΝΑΤΟ. Όλα αυτά για να εχει το ρόλο του πιο καλού μαθητή στο ΝΑΤΟ και να συμμετέχει η πλουτοκρατία στη μοιρασιά της λείας από το πλιάτσικο σε βάρος των λαών.

- Η Επιτροπή Ειρήνης Χανίων, απευθύνει αγωνιστικό κάλεσμα συσπείρωσης και δράσης για ένα ισχυρό αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό κίνημα για απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για να κλείσουν οι βάσεις και τα στρατηγεία, για αποδέσμευση από ΝΑΤΟ – ΕΕ, για να γυρίσουν τώρα πίσω όλες οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις που συμμετέχουν στις επιχειρήσεις ΝΑΤΟ και ΕΕ, με οποιονδήποτε μανδύα («ειρηνευτικές») κι αν έχουν.

________
Πηγή: http://agonaskritis.gr